ΛΟΙΖΟΣ ΜΑΝΟΣ - ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ (2012)

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

ΛΟΙΖΟΣ ΜΑΝΟΣ - ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ (2012)

Καλλιτέχνης: ΛΟΙΖΟΣ ΜΑΝΟΣ
Τίτλος: ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ (ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ 2012)
Έτος κυκλοφορίας: 2012
Είδος έκδοσης: CD
Αριθμός κομματιών: 12
Είδος αρχείων: FLAC (image & cue & log) & mp3
Ποιότητα αρχείων: 320 kbps & EAC Rip
Μεγεθος: 190.1 & 289.9Mb
Συνοδευτικά: Ναι
Κατηγορία: Έντεχνο λαϊκό, μπαλάντες

01. Γύφτισσα τον εβύζαξε
02. Την όγδοη μέρα
03. Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή
04. Πες μου πώς γίνεται
05. Όλα σε θυμίζουν
06. Τι να πω
07. Ο φαντάρος
08. Έκανα τη μοίρα φίλη
09. Κι' εγώ σαν πόλη
10. Μέσ' το πλήθος
11. Τέλι τέλι τέλι
12. Τίποτα δεν πάει χαμένο

Δε νομίζω να υπάρχει Έλληνας που να μη γνωρίζει έστω ένα τραγούδι αυτού του ιστορικού πλέον δίσκου, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1979. Τα περισσότερα (αν όχι όλα) έγιναν από γνωστά έως πασίγνωστα και πρωταγωνιστούν επί τριάντα ολόκληρα χρόνια σε κέντρα διασκέδασης, συναυλίες, μουσικές σκηνές, αλλά και στις παρέες που μαζεύονται στα σπίτια μ' ένα μπουκάλι κρασί και κάνουν το κέφι τους.
Πρόκειται για την πρώτη (και δυστυχώς) τελευταία ολοκληρωμένη δισκογραφική συνεργασία του αξέχαστου Μάνου Λοΐζου με τη Χάρις Αλεξίου, μετά από κάμποσα χρόνια «φλερτ». Είχε προηγηθεί η συμμετοχή της τραγουδίστριας στο «Καλημέρα ήλιε» το 1973, οι δυο τους έγιναν στενοί φίλοι κι έτσι ήταν θέμα χρόνου για τον συνθέτη να της ετοιμάσει έναν ολόκληρο δίσκο.

Βεβαίως, μέχρι την πραγματοποίησή του συνέβησαν πολλά και διάφορα. Η αρχική ιδέα ήταν να γράψει τους στίχους ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, με βάση μια κασέτα που είχε δώσει η Αλεξίου στον Λοΐζο στην οποία αφηγούταν τη ζωή της και τις δυσκολίες που πέρασε. Ο Παπαδόπουλος πράγματι έγραψε δώδεκα τραγούδια, τα παρέδωσε στον συνθέτη κι όταν μετά από μέρες κλήθηκε να τ' ακούσει, διαπίστωσε ότι τα λόγια δεν ήταν δικά του. Ο Λοΐζος του εξήγησε ότι οι στίχοι ήταν του Μανώλη Ρασούλη και μ' αυτούς επρόκειτο να βγει ο δίσκος, κάτι που δέχτηκε ο Παπαδόπουλος αλλά δεν έκρυψε ότι πικράθηκε με την όλη εξέλιξη.
Απόδειξη για τούτο είναι ότι αρνήθηκε να συμπληρώσει τη δωδεκάδα με τα τραγούδια που έλειπαν όταν του το ζήτησε ο συνθέτης, καθώς ο Ρασούλης από ένα σημείο και μετά έπαψε να έχει έμπνευση. Πρότεινε όμως στον Λοΐζο ν' απευθυνθεί στον Πυθαγόρα κι έτσι είχαμε τη μοναδική συνεργασία των δυο τους, αφού λίγους μήνες μετά ο σπουδαίος στιχουργός έφυγε από τη ζωή.
Ο Λοΐζος με αυτό το άλμπουμ επιστρέφει στα λαϊκά ακούσματα με τα οποία είχε γίνει γνωστός από τα τέλη της δεκαετίας του '60. Το πολιτικό τραγούδι το 1979 είχε αρχίσει να φθίνει και ο κόσμος ήθελε κάτι άλλο, όπως αποδείχτηκε από την «Εκδίκηση της γυφτιάς» που είχε βγει ένα χρόνο νωρίτερα και σημείωσε απρόσμενη επιτυχία.
Ο συνθέτης αντιλήφθηκε ότι τα πράγματα πάνε αλλού και ζήτησε από τον Ρασούλη (στιχουργό της «Γυφτιάς») να συνεργαστούν, αφού τον γνώριζε πολλά χρόνια και οι σχέσεις τους ήταν άριστες. Μετά από πολλά εμπόδια και συνεχείς ανατροπές μέχρι την τελευταία στιγμή, γράφτηκαν τα τραγούδια και τον Ιούνιο του 1979 ο δίσκος βρέθηκε στις προθήκες των ανάλογων καταστημάτων.
Το δράμα αρχίζει από εκεί και πέρα. Οι κριτικές ήταν πραγματικά αποκαρδιωτικές και άκρως αρνητικές για τον συνθέτη, ενώ και οι πωλήσεις κυμάνθηκαν σε χαμηλά επίπεδα. Μάλιστα, ο παραγωγός Αχιλλέας Θεοφίλου αποκάλυψε χρόνια αργότερα ότι ακόμα και κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, οι ίδιοι οι συντελεστές αναρωτιούνταν πώς θα μπορούσε να πάει καλά αυτός ο δίσκος...
Και φθάνουμε στο φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, όταν η Αλεξίου ξεκινά τις εμφανίσεις της στο «Ζυγό» στην Πλάκα με τον Γιάννη Πάριο και τη Δήμητρα Γαλάνη. Αποφασίζει να βάλει στο πρόγραμμά της τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου και πραγματικά γίνεται χαλασμός κόσμου.
Οι πωλήσεις του άλμπουμ εκτινάσσονται και ξεπερνούν εν ριπή οφθαλμού τις 100.000 αντίτυπα, ενώ τα τραγούδια αρχίζουν να γίνονται «σουξέ» το ένα μετά το άλλο: «Ο φαντάρος», «Τέλι-τέλι», «Πες μου πώς γίνεται», «Γύφτισσα τον εβύζαξε», «Κι εγώ σαν πόλη», «Τίποτα δεν πάει χαμένο», αλλά πάνω απ' όλα το ένα και μοναδικό «Όλα σε θυμίζουν», το οποίο κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να γίνει επιτυχία.
Παρόλο που ο δίσκος είναι κατά βάση λαϊκός, ο Λοΐζος φροντίζει και πάλι να βάλει δυο τραγούδια με κοινωνικοπολιτικές αναφορές: Το «Μες στο πλήθος» κινείται ακριβώς μέσα στο πλαίσιο της εποχής. Ναι μεν θυμίζει τι πέρασε η Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του '60, αλλά αναφέρεται και στην επιθυμία του Έλληνα να τα ξεχάσει όλα αυτά και να γλεντήσει. Προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση βοηθά ο Δημήτρης Κοντογιάννης...
Όσο για το «Τίποτα δεν πάει χαμένο», ακούγοντάς το η σύζυγος του Μάκη Μάτσα ζήτησε ν' αλλάξουν οι στίχοι και να γίνει ερωτικό, αλλά ο Λοΐζος επέμενε να μείνει ως έχει διότι «τυχαίνει να είμαστε και αριστεροί», όπως ήταν η απάντησή του...
Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι στα «Γύφτισσα τον εβύζαξε» και «Πες μου πώς γίνεται» στις δεύτερες φωνές ακούγεται η Δήμητρα Γαλάνη...
Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και βοηθούς τον Γιώργο Τζάννες και τον Μανώλη Ψαρρά, καθώς επίσης και στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες των συντελεστών και οι στίχοι των τραγουδιών, καθώς και τα ονόματα των μουσικών που παίζουν.